Ook De Broeikas is ontstaan vanuit een gedeeld verhaal van hoop.

De Broeikas, Labo voor een Warme Wereld, waar mensen die bouwen aan deze warme wereld elkaar vinden. Samen de handen in elkaar slaan, samen in actie gaan, samen cocreëren door talenten samen te brengen en waardengedreven aan het roer te gaan staan.

In het tegenlicht van de oorlogen die woeden aan de buitengrenzen van Europa, de talrijke klimaatcatastrofes, het onbehagen, de onverdraagzaam en de rakende kwetsbaarheid van velen wil De Broeikas in 2024 meer dan ooit te voren een Labo zijn voor een Warme Wereld, een plek waar creaties en cocreaties het licht mogen zien. Een plek ook waar kwetsbare jongeren hoop mogen koesteren op een warme en beloftevolle toekomst.

De Broeikas, als Labo voor een Warme Wereld, wil mensen ondersteunen in hun warme verhaal als mens, als ondernemer en als ondernemende mens, om zo samen te bouwen aan de transitie naar een meer duurzame samenleving, een warme wereld, waar we allen naar verlangen, waar we allen op hopen. Een warme wereld met burgers die transitievaardig zijn, een warme wereld met diendende leiders, een warme wereld waar winstbejag geen dominante plaats heeft, een warme wereld waar de nadruk ligt op vertragen, verstillen en verdiepen, een warme wereld die zorgt draagt voor de natuur, een warme wereld waarin iedereen vanuit zijn of haar eigenheid kan bijdragen tot het grote geheel.

Dus heb jij iets te doen met en vanuit deze dienende plek, dan ontvangen we je graag als cocreator, als cowerker of als cogebruiker van dit warme ecologische huis dat gericht is op verbinding, verstilling en verdieping.

Via de Avond van de Hoop willen we 2024 dan ook op een warme en hoopvolle manier inzetten door jullie hier samen te brengen onder een warm en zacht dekentje.

Katelijne heeft voor ons 2 warme verhalen klaar.
We gaan strakst ook zelf onze intenties van hoop uitspreken voor de toekomst.
Tenslotte zingen we samen het nieuwe jaar in.
Dit alles wordt geflankeerd door de lekkernijen van Bie.

Laat het je smaken, laat het je vervullen, laat het je doen dromen
en hoop voluit!
Want hoop, hoop doet leven.

- Anje Claeys, 23/01/24

In ‘Hope in the Dark’ koppelt de Amerikaanse auteur Rebecca Solnit die collectieve hoop aan verzet. Ze schetst hoe vernieuwende opvattingen zich sluipend verspreiden, van mens tot mens. Hoop wordt door individuen gevoed en in verhalen verwerkt, verhalen die worden doorverteld en zo door steeds meer geesten worden gedeeld.

‘Het volk wordt ook wel eens een slapende reus genoemd. Als die wakker wordt, als wij ontwaken, dan zijn we niet meer alleen het volk: we zijn dan de supermacht van wie de geweldloze middelen soms, al is het maar heel even, machtiger zijn dan het geweld van regimes en legers.

Wij schrijven geschiedenis met onze voeten, met onze aanwezigheid en mét onze collectieve stem, onze collectieve droom. En natuurlijk suggereren vrijwel alle mainstream media dat zulk volksverzet belachelijk is, zinloos of crimineel; tenzij het ver weg of lang geleden is. Dit zijn de machten die liever hebben dat de reus blijft slapen.

Samen zijn we heel machtig. We hebben een verleden vol overwinningen en omwentelingen die, ook al worden ze nog maar zelden benoemd of opgerakeld, ons het vertrouwen kunnen geven dat we de wereld kunnen veranderen - omdat we dat al vele keren hebben gedaan. Wie vooruit roeit, heeft zijn blik naar achteren. En vertellen over de geschiedenis helpt mensen in de richting van de toekomst te sturen.

We moeten onze overwinningen bezingen’, zo zegt Rebecca Solnit, ‘met litanieën, met rozenkransen, sutra’s, mantra’s en strijdkreten. Ons verleden baadt in daglicht - laat het een fakkel worden die we de duisternis van de toekomst in dragen.’