BETEKENIS
Toen ik nog werkte in het laboratorium ging ik soms kijken naar de cellen, gewoon omdat ze zo mooi waren. Vooral hersencellen of neuronen. Prachtige morforlogie. Ragfijne uitlopers, even fijn als de vertakkingen van een boom. Ik werd er stil van.
Deze ets is een ode aan het werk van Ramon y Cajal, een Spaanse histoloog. Cajal wilde liever kunstenaar worden, maar op aandringen van zijn vader behaalde hij in 1873 zijn artsendiploma. Hij werd hoogleraar Histologie en Pathologische Anatomie in Barcelona. Hij tekende veel. Hij maakte veel anatomische studies en mogelijk leidde zijn artistiek oog tot zijn grootste ontdekking. In 1887 keer hij naar hersencellen en zag hij wat anderen niet zagen. Hij zag duidelijk een netwerk van aparte cellulaire componenten, terwijl men tot dan dacht dat het zenuwstelsel één netvormige structuur was zonder aparte cellulaire componenten (Bron: Wikipedia).
De zwarte organische vormen zijn een weergave van de eerste histochemische kleuringen van neuronale uitlopers zoals Cajal het destijds voor mekaar kreeg. Dat neuronen onafhankelijke cellen zijn die onderling communiceren via synapsen, bleek geen fantasme te zijn. Cajal toonde het glashelder aan.

OPLAGE
Unieke oplage 1/1
2005

AFMETINGEN
Kunstwerk: 30x30 cm
Lijst: 50x50 cm

TECHNIEK
Ets op papier
3 lagen opgebouwd met behulp van 3 platen

MATERIAAL
Papier (Hahenmuhle), drukinkt (Charbonnel)

PRIJS
1.000 EUR (incl. btw) - inlijsting inbegrepen