14 januari 2025
Stok in de wielen
Woensdag 27 november 2024. Een fietsongeval. Er lag een verkeerspaal op het fietspad en er was geen ontwijken aan. Klap op de grond, de ambulance, acht dagen in het ziekenhuis. En zo startten 'de liggende dagen'.
Op die bewuste woensdag was ik een hele dag aan de slag geweest met het tweede postpakket. Twintig dozen op de houten vloer van mijn atelier. Ineengevouwen, het deksel open. Vullen met schoonheid.
Pas in het nieuwe jaar zou ik er terug komen. Dat kon ik toen niet weten.
Het herstel de tijd gevend vulde ik 'de liggende tijd' met lezen, weven, borduren en stikken. Thuis in mijn living, waar ook mijn bed staat. Ook nu nog slaap ik daar. Ik kijk uit op de tuin en zie de notenboom. Er ligt sneeuw. De zon gaat onder. De hemel kleurt alle kleuren roos, oranje en lila. Pas nu denk ik aan deze blog. Een update zou mooi staan.
Vorige week al ging ik even naar het atelier in Leuven. Daar stonden de dozen. Ik ging erbij zitten en keek ernaar. Tijd om me er weer mee te verbinden. Welke kaarten voeg ik toe, welke woorden zet ik neer, welke uitstraling wil ik creƫren?
Heel wat stappen zette ik op die dag. Rustig op het gemak, bij een kopje thee, muziek op de achtergrond. Helemaal klaar is het nog niet, maar weldra wel. Dan ben ik er helemaal, dan sta ik weer helemaal in de wereld. Als herboren.