And this is where playfulness jumps in.

Misschien is dit wel het meest fijne 'element' die opduikt tijdens deze cocreatie: de speelsheid. Er is het spelen met papier en wat erop staat. Er is het spelen met en in de ruimte. En er is het spelen met elkaar. Setting 2 toont meer speelsheid dan setting 1. Dat zou te maken kunnen hebben met de onderlinge vertrouwdheid die ontstaan is gedurende de voorbije weken. De talloze dialogen in het atelier. Het praten over kunst en wat dat voor elk van ons betekent. Het doorlopende gesprek over tonen en gezien worden. De vele stemmen die meespreken in de onderstroom. Een werk aan een muur hangen vraagt best wel wat durf. Want wie ben ik? En wat denk ik? En is dit werk wel 'goed genoeg'? 

Het herdenken van 'de klassieke expo' naar een 'eerder ongewone performance' lijkt uit te nodigen tot spontaneïteit. De controle loslaten, lachen en gewoon doen. Het perfectionisme loert natuurlijk altijd wel ergens achter één of andere hoek maar blijft daar gewoon zitten, op de afstand die speelsheid mogelijk maakt.

Text by Anje Claeys
Photograph by Andrea Handl

-

Benieuwd naar meer?