Blauwhof, 14 augustus 2023: 'de laatste dag van de laatste workshop in Atelier Blauwhof', zo lees ik op de website van de bijzondere plek die Atelier Blauwhof heet.

Ik was erbij, op die laatste workshop. Onder de deskundige begeleiding van Hilde Van Den Heuvel konden we gedurende 4 dagen lang genieten van een hele resem aan monotype-technieken. Het was een feest. Fijne groep deelnemers, voortreffelijke maaltijden, toffe vibes. Blauwhof was en is voor mij een soort van tweede thuis, een plek waar ik kon landen in hetgeen ik het liefste doe als beeldmaker: vertrekken van een wit blad, een vaag idee omzetten in een ontwerp, de drukpers centraal, en de verwondering voor het beeld.

Ik kwam het eerst in Blauwhof in 2011 in een periode waarin ik vast zat in een lastig rouwproces. Blauwhof bood rust, ruimte en zachtheid. Blauwhof bood afleiding, verkwikking en kansen. Blauwhof gaf perspectief, richting en dromen. Dus ja, ik bleef er komen. Jaar na jaar volgde ik er workshops, het werd een vast onderdeel van mijn zomervakantie en ook tussendoor ging ik er vaak heen om eigen projecten of artistieke projecten voor klanten te realiseren. Ik kwam er graag alleen, dan had ik het hele atelier voor mezelf. Heerlijk was dat. Evengoed kwam ik er samen met anderen: met de groep Graficuleus van Leuven, en met de groep Excellence die ontstond na de workshop 'papierporselein' in de zomer van 2022. Ook gaf ik er zelf grafiekworkshops voor kinderen. Het is in Blauwhof dat leerde ik hoe ik op een goede manier groepen kan meenemen in de grafiek. Soms ook ging ik er helpen als vrijwilliger, ik sneed er groenten, scheurde er papier, sliep er op de zolder, nam er mijn kinderen mee naartoe. Twaalf jaar lang was Blauwhof voor mij dé plek bij uitstek om helemaal voor de volle 100% op te gaan in de grafiek, een brug naar het artistieke, een plek weg van de wereld, een groene oase, the place to be. 

Ik ken er inmiddels alle knopjes van de lichten, ik weet waar de potloden en de alcoholstiften liggen en waar ik de plastieken potjes vind, ik ken er de geluiden, het geratel van de pelletketel, het kraken van de vloer. Ook de geur van de inkt, het vallen van het licht, de paadjes in de moestuin, de kruiden en de sla, de serre en de parelhoenen: ze vormen een bonte mengeling van impressies die zich in mijn netvlies etsten.

Zal ik het missen? Ja.
Ben ik benieuwd wat de toekomst brengt? Ja.
Komt er iets nieuws? Ja. Want zo gaat dat wanneer er iets stopt met zijn. Het bestaat verder, in een nieuwe vorm.

Sommige plekken dragen het vermogen in zich om mensen mee te nemen en te dragen in wie ze zijn en waar ze mee worstelen. Zo'n plek doet dat niet alleen, zo'n plek doet dat samen met haar bewoners. Mijn dank gaat dan ook uit naar de plek die Blauwhof heet, naar de vroegere en huidige bewoners, naar Dries Vandenbroek, de kunstenaar die deze magische plek creëerde. Na zijn dood in 1995 bleef de plek enige tijd ongebruikt tot er in 2000 de vzw Atelier Blauwhof werd opgericht door Christiane, zijn echtgenote en Kitty en Elke, zijn kinderen. Tot op de dag van vandaag, 20 jaar later, koesterden zij deze plek en deelden haar met anderen. Wat een geluk! Voor hen, voor ons, voor mij, voor het atelier en ja, zelfs voor de wereld. Want plekken als dit zijn zeldzaam. Waardevol zeldzaam. Wat een geluk! Dat er mensen zijn die plekken voeden en plekken die mensen voeden. Het geluk van een plek. Onovertreffelijk.

Op 9 september 2023 zou Dries 100 jaar geworden zijn. Om dat te vieren is er op die dag de opening van de finale tentoonstelling 'zijn zin zien'. 'Het zien is zijn levenswerk', dat lees ik op de flyer. Ik kijk naar zijn foto, in zwart-wit en vooral vele grijzen zie ik een man, een bijzondere uitstraling, een warme energie, een eigen kijk. Vanuit zijn inspiratie werd Atelier Blauwhof vzw geboren. De plek bleef inspireren, gisteren, vandaag en morgen. In de feiten en in de herinneringen. Om te koesteren.

Zaterdag weet je dus wellicht wel waar je me kan vinden. 

De tentoonstelling is vrij te bezoeken van 10 september tot 5 november 2023 elke zaterdag en zondag van 12u tot 19u of na telefonische afspraak. Meer info vind je op de website van Atelier Blauwhof.

En dus: de kunstweek in augustus stond in het teken van monotype. Ik maakte cirkels, bomen, wortels en neuronen. Metaforen voor verbinding. Verbinding met het leven, verbinding met de natuur, verbinding met mijn roots en verbinding met anderen. Daarover en over veel meer gaan we weldra weer in dialoog, op één van de komende zondagen.

Voel je het resoneren? Doe dan mee met 'De Zondagen'! Klik hier voor meer info.

Elke maand trek ik me een week terug in mijn atelier. Ik druk me uit. Letterlijk en figuurlijk. Wil je weten wat er in mijn atelier gebeurt, meld je dan aan via de link hierboven en word deel van het verhaal.