Het kaleidoscopisch perspectief. Veelzijdig, meerzijdig, meerstemmig. Veelhoekig en meerhoekig ook. Alles is tegelijk waar en niet is tegelijk onwaar. De meerstemmigheid toelaten. Het lijkt eenvoudig maar niets is minder waar. Meerstemmigheid toelaten onderkent de complexiteit van dingen, het biedt erkenning aan het feit dat de waarheid meestal wel ergens in het midden ligt. Wie de waarheid ziet, is aan zet. De waarheid zien betekent evenwel niet dat de waarheid eveneens erkend zal worden door andere spelers in het spel. Integendeel zelfs. Vaak valt de waarheidsziener een soort van eenzaamheid ten deel, een eenzaam zoeken, vinden en zien. Zowel in het kleine als het grote, in de privé-context, op het werk en in de samenleving. 

De tegenstellingen in jezelf dragen, het én-én verhaal vertellen, de genuanceerdheid doortrekken in woorden, zinnen, besluiten en daden. Warm-menselijk verbinden over stellingen en meningen heen. Gepaste zorg bieden. De detective worden van je eigen zijn. Het vermogen om in te zoomen en uit te zoomen en iets van licht kunnen ontwaren in het moerassige middenveld. Harmonie in de chaos. Rust vinden in alle perspectieven en toch verder kunnen.

Ik las het boek 'Het beste komt nog', van Arthur C. Brooks. Over hoe je jezelf kunt vernieuwen en inspireren in de tweede helft van je leven. In dat boek spreekt men over het verschil tussen vloeiende en gekristalliseerde intelligentie. De gekristalliseerde intelligentie die andere dingen mogelijk maakt, het overzien van complexe situaties, het aanvaarden van de dissonantie, zicht krijgen op de meerstemmigheid en daar je weg in vinden.

Zou het kunnen dat we op een bepaald moment van ons leven te verschuiven hebben van een doe-gericht werken naar een meer zijnsgerichte aanwezigheid en een manier te zoeken om die op een eigenzinnige wijze neer te zetten?

Vanuit al dit denken ontstond de idee om daadwerkelijk aan de slag te gaan met 'het postpakket' (een idee dat al meer dan een jaar in de schuif ligt). Kartonnen dozen -20 in totaal- die de wereld in gaan. Dozen gevuld met woorden, zinnen en beelden. Reflecties, introspectie, vragen. Een bonte mengeling. Vier keer per jaar, elke keer anders, elke keer uniek. Gewoon starten met wat komt en dan zien wat zich tonen wil. Ik ga ervoor.

Elke maand trek ik me een week terug in mijn atelier. Ik druk me uit. Letterlijk en figuurlijk. Wil je weten wat er in mijn atelier gebeurt, meld je dan aan via de link hierboven en word deel van het verhaal.